Stel je voor…
dat je makkelijk kunt overstappen van PO naar VO.

Ruim veertig jaar zit de sportieve Binic al in het onderwijs. Van het primair onderwijs is hij naar het voortgezet onderwijs gegaan om vervolgens terug te keren. Hij kent de brede schakering kinderen en jongeren van 0 tot 18 jaar als geen ander. Hij wist dat het onderwijs zijn roeping was toen hij de leiding kreeg over een kindergroep bij zijn buurthuis. Het enthousiasme van kinderen werkte aanstekelijk. Kinderen kunnen altijd rekenen op zijn aandacht. Zijn grootste ambitie is een fijne schooldag verzorgen, waarbij kinderen veel leren en spelen en de volgende dag weer met een brede glimlach naar school komen.

Kleinschaligheid in de grote stad

‘Ik noem onze school gekscherend altijd een dorpsschool in het grote Rotterdam. Ik ken iedereen van gezicht en werk met veel verschillende mensen samen. Samen met mijn duo-collega Isa draai ik groep 2. Daarnaast ben ik ook gymleraar van groep 1 & 2 en leraar van de plusklas voor de groepen 1 t/m 8. Ik heb veel contact met de intern begeleider en de directeur van de school. Het is prettig dat er vrijheid is om de lessen zelf in te delen. Met de leerkrachten van de kleuterschool verzinnen we uiteenlopende thema’s. Nu staan de thema’s dino’s en vulkanen op de agenda. Reken maar dat dit enthousiast wordt ontvangen door de kleuters.’

Verander morgen, begin vandaag

‘De polarisatie in de samenleving wil ik toch zo graag buiten de school houden. Als ik naar de leerlingen kijk, dan spelen ze gewoon samen. Ze kijken niet naar kleur, naar afkomst, of naar kleding. Mijn bron van inspiratie in het onderwijs is Maria Montessori. Dankzij haar leer ik mijn leerlingen veel door gedoseerd steeds een beetje meer informatie aan te bieden. Wanneer je dat doet door aan te sluiten op het aanwezige zelfvertrouwen van de leerling, dan wordt op een natuurlijke manier heel veel kennis opgenomen. Ik hou mijn inspiratie levend door steeds naar de leerlingen te blijven kijken.’

Inzien en begrijpen

‘De leerlingen laten me zoveel zien. Je krijgt echt terug wat je ze meegeeft. Jaren geleden ben ik de moeder van een leerling bij een rapportbespreking tegemoet gekomen, omdat zij slecht ter been was. Maanden later kwam ik op huisbezoek bij deze leerling en om hun dankbaarheid te tonen kreeg ik een speciaal voor mij gehaald stukje taart aangeboden. Je gelooft het haast niet, maar diezelfde leerling kwam ik een aantal jaar daarna tegen in het voortgezet onderwijs. Toen was hij er voor mij op een moeilijke dag en heeft ervoor gezorgd dat ik met een opgeheven hoofd weer in school rondliep.’

Ontwikkeling stopt nooit

‘Geen jarenlange studies meer voor mij, maar ik ontwikkel mezelf nog steeds en volg geregeld kleinschalige cursussen en praktische trainingen. Iedere keer leer ik weer iets en krijg ik verfrissende informatie. Volgend jaar wil ik een cursus volgen om het gedrag van leerlingen nog beter te begrijpen. Je moet net een stapje harder lopen om de harten te veroveren van de leerlingen en vooral van de ouders. En ik denk dat een intensieve samen werking tussen PO en VO bepaalde uitwisselingen mogelijk maakt voor mensen. Zeker in de huidige dynamische onderwijswereld kan het nadenken over een constructie om als medewerker makkelijk te switchen tussen PO en VO een oplossing bieden.

Om de harten van kinderen en vooral ouders te veroveren, moet je soms net een stapje harder lopen. Dat harder lopen, daar word ik nooit moe van.